Θεώρημα 19. Έστω μια συνάρτηση παραγωγίσιμη σ’ ένα διάστημα
με εξαίρεση ίσως ένα σημείο του
στο οποίο όμως η
είναι συνεχής.
Αν στο
και
στο
τότε να αποδείξετε ότι το
είναι τοπικό μέγιστο της
.
(ΗΜ. 2012, ΗΜ, 2019)
Έστω μια συνάρτηση παραγωγίσιμη σ’ ένα διάστημα
με εξαίρεση ίσως ένα σημείο του
στο οποίο όμως η
είναι συνεχής, με
στο
και
στο
Επειδή για κάθε
και η
είναι συνεχής στο
η
είναι γνησίως αύξουσα στο
Έτσι έχουμε
, για κάθε
Επειδή για κάθε
και η
είναι συνεχής στο
η
είναι γνησίως φθίνουσα στο
Έτσι έχουμε:
, για κάθε
Επομένως, λόγω των (1) και (2), ισχύει:
, για κάθε
που σημαίνει ότι το είναι μέγιστο της
στο
και άρα τοπικό μέγιστο αυτής.